چشم‌انداز نابودي متقابل «هر دو طبقه پيکارگر»، آنچه به آن انهدام جوامع انساني و حمله به کثرت آدميان گفته‌اند، همان چيزي است که پرسش اولي? اين نوشته حولش شکل گرفته است. در هر موقعيت تاريخي‌اي که چنين امري رخ دهد، بازماندگان احتمالي مي‌توانند به کنکاش بپردازند که چه عواملي و با چه سابقه‌اي دست به دست هم دادند که چنين شد. اين کتاب در پي فهم آن است که چه چيزي امکان چنين امري را فراهم مي‌کند؛ چه چيزهايي در جمع‌هاي انساني و در اسباب وجودي‌شان هست که اين امکان را مي‌دهد که به چنين سمت و سويي بروند. اين پرسشي تاريخي و اجتماعي نيست؛ پرسشي از امکان است، و به اين ترتيب پرسشي فلسفي. لزوم چنين پرسشي از کجا مي‌آيد؟ ازآنجاکه موقعيت‌هاي تاريخي‌اي که مصداق منظور اين پرسش هستند منحصربه‌فرد نبوده‌اند و به نظر مي‌آيد که نخواهند بود. در اينجا ادعا آن است که پرسشي در سطح کلي فلسفي دربار? زندگي جمعي مي‌تواند به پاسخ يا پاسخ‌هايي نزديک شود که فايد? معرفتي خاص خود را دارند؛ چنين پاسخ‌هايي به اين کار مي‌آيند که نشانمان دهند بايد نگران چه الگوهايي در زيست اجتماعي باشيم؛ به تعبيري نشانمان دهند که کدام عناصر معمولي در همين زندگي‌هاي در جريان، حاملان بالقو? خود ويرانگري‌اند.