بيشتر کساني که فيلم هاي تارکوفسکي را ديده اند، از مباني نظري کار او بي خبرند، بسيارند کساني که اين فيلم ها را دوست دارند، بدون اين که با اصول عقيدتي و زيبايي شناسانه اي که سازنده ي آنها ارائه کرده، آشنا باشند. اين بي خبري هيچ کاستي و کمبودي در لذت هنري آنها ايجاد نکرده است. با اين همه، براي کشف رو بيان يا سبک تارکوفسکي، و براي فهم اهميت نو آوري هاي او در بيان سينمايي، لازم است که به مباني باورهاي زيبايي شناسانه اش دقت کنيم. در اين کتاب احمدي ه واکاوي سينماي تارکوفسکي پرداخته است. بابک احمدي نويسنده، مولف، مترجم، منتقد هنري و پژوهشگر ايراني است.آثار وي از متون پرفروش در بازار کتاب‌هاي فلسفي ايران است و بيشتر آن‌ها را نشر مرکز چاپ مي‌کند. بيشتر آثار نخستين و نوشته‌هاي احمدي مربوط به نقد سينمايي و سينماگراني چون برسون و آندري تارکوفسکي بود که در اواخر دهه 60 و در مجلاتي چون مجله فيلم به صاحب امتيازي و مديرمسئولي مسعود مهرابي منتشر مي‌شدند. کار فلسفي او با ترجمه اثري از والتر بنيامين آغاز شد که بنا به گفته خود او ترجمه خوبي نبود و او خود از بازچاپ آن جلوگيري کرد. او در سال 1370 کتاب مهمي نوشت با عنوان ساختار و تاويل متن در دو مجلد و در آن به شرح و معرفي آراي بسياري از انديشمنداني مانند رولان بارت، ژاک دريدا، ژوليا کريستوا، پل دومان، اومبرتو اکو، تزوتان تودوروف، ياکوبسن، گريماس، پيرس، شلايرماخر، ديلتاي، گادامر، پل ريکور، لوي استروس، ميشل فوکو، ژان فرانسوا ليوتار، ژيل دولوز، ژرژ باتاي، و … پرداخت که تا آن زمان براي خواننده فارسي‌زبان ناآشنا بودند. کتابي با اين حجم و مضمون پيش از اين به چنين صورت منسجم و جامعي در زبان فارسي ارائه نشده بود.