اضطراب تأثير مهم‌ترين و بنيادي‌ترين اثر هارولد بلوم، منتقد و متخصص شهير شعر انگليسي، است. او در اين کتاب با مقدمه‌اي طولاني همه‌ي نظريه‌هاي ماترياليسم فرهنگي را که مي‌خواهند شکسپير و ديگر شاعران را حاصل جمع نيروهاي اجتماعي، سياسي و فرهنگي عصر خودشان بنمايانند، ناقص و حتي شريرانه مي‌خواند. او معتقد است شعر تنها در پاسخ به شعر گذشته پديدار مي‌شود و انگيزه‌ي شاعر متأخر در بستر رقابت با سنّت ايجاد مي‌شود. بلوم تخيل شعر روشنگري را در طول سيصد سال، از ميلتون تا استيونس در گرو اين اضطراب مي‌داند. بلوم، در نقدي فرويدي، مسئله‌ي شاعر متأخر با پيشگامش را مرتبط به عقده‌ي اوديپ مي‌داند. در افزونه‌ي اين کتاب، رابطه‌ي شعر و نظريه‌پردازي نيما و اسلاف و اخلافش با توجه به نظريه‌ي اضطراب تأثير بررسي شده است. نيما در نظريه‌پردازي و شعر خود هم اين اضطراب را صورت‌بندي مي‌کند، و هم بر اضطراب خود غلبه مي‌کند. شاملو و رويايي با کنارزدن نيما و اتصال به ادبيات پيش از نيما، مي‌کوشند از نيما الوهيت‌زدايي کنند، اما براهني نمونه‌ي شکست در برابر اين اضطراب است.