انسان‌ها رفاه و خوشبختي خود را با کساني که در اطراف آن‌ها زندگي مي‌کنند مي‌سنجند. وقتي کسي از اطرافيان وضع بهتري پيدا مي‌کند، شور رقابت با آن خوشبختي بقيه را هم در بر مي‌گيرد. آنچه تجربه مي‌کنيم ممکن است باورهاي ما را هم تغيير دهد. تجربه‌هاي جديد باعث مي‌شود که انسان به ناداني خود پي ببرد. راحت‌تر اين است که فرض کنيم کساني که با ما اختلاف فکري دارند مثل شما فکر نمي‌کنند. انسان‌ها حتي در زماني که اطلاعات در حال انفجار است باز با هم اختلاف نظر دارند. اينترنت هر چه بيشتر انسان‌ها را در معرض نقطه نظرات جديد قرار مي‌دهد.
مردم از دانستن اختلاف در نظرات خشمگين‌تر مي‌شوند. اختلاف نظرها ربطي به ميزان دانسته‌هاي افراد ندارد و بيشتر با تجربه‌هاي آن‌ها مرتبط است. با اين که تجربه‌ها هميشه متفاوت هستند، اختلاف نظرها ماندگار و دائمي هستند. يکي از ثمرات مطالعه تاريخ آن است که مي‌دانيم هر واقعه دقيقا چگونه به انجام رسيده است. اما کسي نمي‌داند آن واقعه چگونه آغاز شده است. هر اتفاقي که مي‌افتد چه کوچک و چه بزرگ دليل و ريشه‌اي دارد. هيچ چيز بي‌دليل نيست. شايد بتوان آن ريشه و ريشه‌هاي قبلي آن را به درخت شجره تشبيه کرد و اگر آن شجره را ناديده بگيريم، درک شفاف و درستي از اتفاقات نخواهيم داشت. آن وقت در مورد چرايي آن اتفاقات گرفتار خيالات و فرضيات نادرستي مي‌شويم. سپس در محاسبه ماندگاري آن اتفاقات و نحوه تکرار آن اتفاقات در آينده دچار اشتباه مي‌شويم.