کنجي ميزوگوچي کارگردان و فيلم‌نامه‌نويس ژاپني بود. آثار ميزوگوچي به خاطر برداشت‌هاي طولاني و ميزانسن‌هايش مشهور است. به گفته مارک لو فانو، نويسنده، «فيلم‌هاي او نيروي و خلوص خارق‌العاده‌اي دارند. آن‌ها با قدرت، ظرافت و شفقت بيننده را تکان مي‌دهند و به حرکت درمي‌آورند که با آن با درد و رنج انسان مواجه مي‌شوند». کتاب "سينماگران بزرگ 6" به سينماي اين فيلم ساز بزرگ ميپردازد. فيلم اوگتسو (1953) توجه بين المللي را به او جلب کرد و در سال هاي 1962 و 1972 در ده نظرسنجي برتر منتقدان ظاهر شد. از ديگر فيلم هاي تحسين شده او مي توان به داستان آخرين گل داوودي (1939)، زندگي اوهارو (1952) اشاره کرد. امروزه اغلب از ميزوگوچي به عنوان يکي از تحسين شده ترين فيلمسازان سينماي ژاپن و جهان ياد مي شود.