کتاب نامه هاي کافکا به پدر و مادرش شامل نامه هايي است که کافکا در فاصله ي سال هاي 1922 تا 1924 براي پدر و مادرش نوشته است. در اين نامه ها زندگي کافکا در طول هفت ماهي که در برلين به سر برده و همچنين اقامت چندهفته اي او در آسايشگاه هاي اتريش را به خوبي نشان داده شده است. وصيت نامه ي کافکا نيز در بخش پاياني کتاب ارائه شده است.
در توضيح پشت جلد کتاب آمده است: «سال 1986 به عتيقه فروشي پراگي در دلاژدنا اوليس سي ودو نامه و کارت پستال ديگر عرضه شد و سپس به فروش رسيد که آن ها هم خطاب به افراد خانواده اش بودند. اين بار عرضه کننده نه با کافکا و خانواده اش خويشاوندي داشت و نه در هيچ نوع ارتباط مستقيم ديگري با آن ها بود. در ميان مجموعه مکاتبات ناقص به دست آمده از کافکا، مجموعه ي تازه نامه هاي دو سال آخر زندگي او اثر ناتمام مانده ديگري را نشان مي دهد. اينکه اين نامه ها کي و چگونه توانستند از بين بقيه ي نامه هاي خانوادگي که به آن تعلق داشتند، جدا شوند، معما باقي مي ماند. معماي بزرگ تر اين است که ماکس برود يکي از اين نامه ها را مي شناخته و گرچه اندکي نادقيق، در تک نگاري کافکا در سال هاي سي ميلادي منتشر کرده است. بي شک اين نيز به سرنوشت ويژه ي ميراث کافکا مربوط است. بسته ي نامه هاي تازه پيدا شده، به عنوان بخشي از آثار يافته شده از کافکا، امروز در آرشيو ادبيات موزه ي ملي نسخه هاي خطي در پراگ نگهداري مي شود.»