آندره بازن منتقد و نظريه‌پرداز فيلم مشهور و تأثيرگذار فرانسوي بود. بازن در سال 1943 شروع به نوشتن درباره فيلم کرد و در سال 1951 به همراه ژاک دانيول والکروز و ژوزف ماري لو دوکا يکي از بنيانگذاران مجله مشهور فيلم بود. او به دليل اين استدلال که رئاليسم مهمترين کارکرد سينماست، قابل توجه است. فراخوان او براي واقعيت عيني، تمرکز عميق و عدم مونتاژ با اعتقاد او به اينکه تفسير يک فيلم يا صحنه بايد به تماشاگر سپرده شود، مرتبط است. اين امر او را در تقابل با تئوري فيلم دهه‌هاي 1920 و 1930 قرار داد، که بر اين نکته تأکيد مي‌کرد که سينما چگونه مي‌تواند واقعيت را دستکاري کند. بازن در سال 1943 شروع به نوشتن در مورد فيلم کرد و در سال 1951 به همراه ژاک دانيول والکروز و ژوزف ماري لو دوکا يکي از بنيانگذاران مجله مشهور فيلم بود. بازين نيروي اصلي در مطالعات و نقد فيلم پس از جنگ جهاني دوم بود. کتاب آندره بازن و نظريه واقع گرايي فيلم نوشته فيلمساز بزرگ فرانسوا تروفو است.