کشور نفت و کاکائو، تلاطم در پوست و خون آن تنيده شده و گويي حتي همين لحظه‌ي هزاره‌ي سومي نيز نمي‌توابه روزهاي آرامش انديشيد. تلاطم و تشويش اکوادور از همان آغازين روزهاي دو دستگي امپراتوري اينکاها آغاز شد که هواينا کاپاک نابخردي‌اش را به جايي رساند که پس از مرگش ميان دو پسرش آتاهوالپا و هاسکار جنگي در گرفت و با ورود استعمارگران اسپانيايي اين جنگ خونين‌تر شد و گويي اکوادور امروز برآمده از دل آن ماجراهاست. حتي پس از همراهي با ارتش بوليوار و پايان استعمار 300 ساله‌ي اسپانيايي‌ها هم آرامش سهمي در اين کشور نداشت و مثل باقي ممالک آمريکاي لاتين، جنگ و انقلاب و ديکتاتوري نظامي، بي‌وقفه بوده‌اند و گويي خواهند بود! رمان «انقلابي‌ها دوباره دست به‌کار مي‌شوند» يکي از روايت‌هاي همين تشويش مدام اکوادوري‌ست که در فرم تازه‌اش، پيچيدگي زيستن در اکنون را با حرکت سيال در تاريخ قريب به نيم قرن اخير تصوير مي‌کند. از زمان به زير کشيدن دولت قانوني «کارلوس خوليو آروسمنا» به دست نظاميان در 1972 تا سقوط هواپيماي رئيس جمهور «خايمه رولدوس آگيلرا» در 1981 و پس‌ازآن، همگي بخشي از مصيبت بي‌پايان آوار شده بر سر اکوادور بوده‌اند و «مائورو خاوير کاردناس» در انقلابي‌ها دوباره دست به‌کار مي‌شوند، يا ريزبيني و البته افسونگري محيرالعقولي، همه‌شان را به دل داستانش کشانده و با رفت و برگشت مدام در گستره‌ي زمان، معجوني وراي آن‌چه رمان مي‌نامندش محيا کرده است. آشوبي که از اکوادور رخت برنمي‌بندد، بي‌شک مانند عموم آشوب‌هاي سده‌ي گذشته‌ي جهان، زير سر ايالات متحده بوده و هست و خواندن انقلابي‌ها دوباره دست به‌کار مي‌شوند هم راهي براي فهم زيستن در اين آشوب است و هم چگونگي پايان‌ناپذيري‌اش و البته دلايل بي‌شماري که از پس هر لحظه هويدا مي‌شوند! همه‌ي آدم‌هاي داستان مي‌دانند ديکتاتوري و پس و پشتش چيست، اما اضطراب مدام، انگشت اتهام را براي هميشه به سوي خودشان گرفته است.