"تجزيه و تحليل و شرح رديف موسيقي ايران" اثري است به قلم يکي از مدرسين مشهور ايراني "فرهاد فخرالديني"، که تا اواخر دهه هشتاد به عنوان آهنگساز، مدرس موسيقي، موسس و رهبر ارکستر ملي ايران مشغول بود. وي پس از فراغت از موقعيت‌هاي کاري مذکور، وقت مناسبي براي نوشتن ايده‌ها و درس‌ها و سخنراني‌هاي خود پيدا کرد. اين اولين کتاب "فرهاد "فخرالديني" در موضوع تئوري موسيقي است و حاوي يادداشت‌هايش، تجربيات و مطالعات او در باب موسيقي ايراني از روزگار جواني تا به امروز مي‌باشد. نوشته هاي موسيقي‌دانان باستان عمدتا به زبان عربي نوشته شده است و به دليل ماهيت ترجمه، هرچقد يک پژوهشگر کمتر از اين آثار استفاده کند، اثر منحصر به فردتري را ارائه ‌خواهد کرد؛ به اين ترتيب "فرهاد فخرالديني" با تاليف کتاب "تجزيه و تحليل و شرح رديف موسيقي ايران" که در نتيجه مطالعه وي بر يک اثر فارسي‌زبان از عبدالقادر مراغي، به رشته‌ي تحرير درآمده، خواننده را با يک مرجع متمايز رو به رو مي‌کند.
نگارنده بر اين باور است که مطالعه کتاب "تجزيه و تحليل و شرح رديف موسيقي ايران" علي‌الخصوص براي کساني که روي موسيقي ايراني کار کرده‌اند و نواختن ساز را هم بلد هستند، بسيار سودمند خواهد بود.
بيست فصل کتاب "تجزيه و تحليل و شرح رديف موسيقي ايران" از موضوعات مختلفي تشکيل شده که دانستني‌هاي ضروري در موسيقي، فواصل موسيقي ايراني، وزن، ريتم و نحوه‌ي اجراي تنها بخشي از آنها هستند. رديف و تاريخچه‌اش، ساز و جايگاه موسيقي، دستگاه‌ها، مقام‌ها، طبقات هفده‌گانه در موسيقي قديم، خاستگاه آواز، موسيقي ايراني از قاجاريه به بعد، بداهه‌نوازي و توضيح و بررسي کامل هفت دستگاه موسيقي ايراني، از ديگر مواردي هستند که در اين کتاب به آنها پرداخته شده است.