کتاب معنايي که به زندگي ات مي بخشي نوشته آلفرد آدلر، يکي از آثار کلاسيک و تأثيرگذار در زمينه روانشناسي فردي است. اين کتاب که براي اولين بار در سال 1931 منتشر شد، نگاهي دقيق به فلسفه زندگي و رويکرد روانشناختي آدلر ارائه مي‌دهد. آدلر، يکي از پيشگامان روانشناسي فردي و از شاگردان اوليه زيگموند فرويد، در اين کتاب به بررسي نقش انگيزه‌ها، باورها و ارزش‌هاي فردي در شکل‌گيري رفتار و شخصيت انسان مي‌پردازد. او معتقد بود که انسان‌ها موجودات هدفمند هستند و رفتارهاي آن‌ها توسط اهداف و انگيزه‌هاي دروني آن‌ها هدايت مي‌شود. يکي از مفاهيم کليدي که آدلر در اين کتاب مطرح مي‌کند، احساس کمبود و يا عقده حقارت است. او معتقد بود که اين احساس، که ريشه در تجربيات کودکي دارد، مي‌تواند انگيزه‌هاي قدرتمندي را براي رشد و پيشرفت در انسان‌ها ايجاد کند. آدلر تأکيد مي‌کند که چگونگي برخورد افراد با اين احساس کمبود، نقش تعيين‌کننده‌اي در سلامت رواني و موفقيت آن‌ها در زندگي دارد. در اين کتاب، که به موضوعاتي همچون، معناي زندگي، ذهن و بدن، احساس حقارت و برتري، خاطرات اوليه روياهاي شبانه، تأثيرات خانواده ،تأثيرات مدرسه، جرم و پيشگيري از آن ،اشتغال، انسان و هم نوع او، عشق و ازدواج پرداخته مي شود،آدلر راهکارهاي موثري را براي از بين بردن احساس کمبود و دستيابي به يک زندگي معنادار و هدفمند ارائه مي‌دهد. او بر اهميت خودشناسي، پذيرش مسئوليت شخصي و توسعه روابط سالم با ديگران تأکيد مي‌کند. يکي از جنبه‌هاي مهم اين کتاب، نگاه آدلر به نقش جامعه و محيط در شکل‌گيري شخصيت است. او معتقد بود که انسان‌ها موجودات اجتماعي هستند و رشد و تکامل آن‌ها در ارتباط با ديگران و محيط اطراف آن‌ها رخ مي‌دهد.
کتاب معنايي که به زندگي ات مي بخشي نه تنها براي دانشجويان و متخصصان روانشناسي، بلکه براي هر کسي که به دنبال درک بهتري از معناي زندگي و راه‌هاي دستيابي به رشد و پيشرفت فردي است، ارزشمند خواهد بود. اين کتاب، ميراث ماندگار آدلر را در زمينه روانشناسي فردي به نمايش مي‌گذارد و نشان مي‌دهد که چگونه مي‌توان با درک بهتر خود و ديگران،خود را از کمبود هاي عاطفي، جدا کرد تا به يک زندگي معنادار و هدفمند دست يافت.