اهميت مطالب جاگرفته در اين کتاب تنها به‌دليل آشنايي با تاريخ الهيات مسيحي نيست، زيرا اساسا محتواي اين اثر نه تاريخي و نه صرفا مسيحي است که براي خواننده‌ي فارسي‌زبان که اغلب آن‌ها مسلمان هستند، نامانوس باشد. کتاب پيش رو در واقع پيرامون معرفت خداوند و شيوه‌هاي تشبيهي و تنزيهي دست‌يابي به چنين معرفتي است. در طريق تشبيه، ديونوسيوس به شرح نام‌هاي گوناگون الهي مي‌پردازد و در طريق تنزيه، ذات حق را از کاستي‌هاي مفاهيم انساني منزه مي‌داند. از اين دريچه هيچ امر ذاتي و بنيادي وجود ندارد که اين کتاب را از حيث مضمون اصلي‌اش خارج از محدوده‌ي انديشه اسلامي قرار دهد؛ از آنجاکه مباحثي چون تشبيه و تنزيه در عالم اسلام نيز مطرح است و ازاين‌حيث که بسياري از نام‌هاي الهي به‌کاررفته در کتاب مقدس به‌خصوص آن اسامي که ديونوسيوس بررسي کرده، در قرآن نيز به خدا نسبت داده شده است و در نتيجه مي‌توان اين اثر را از حيث مباحث بنيادي‌ آن متعلق به سنت فراگير و گسترده‌ي حکمت الهي دانست؛ صرف‌نظر از ديني خاص.