کتاب صداها و سه نمايشنامه ديگر نوشته ي هرولد پينتر، درون مايه اي پيرامون اعتراض به سرکوب و اختناق در جهان دارد و هر نمايش نامه آن برشي است از رفتار رژيم هاي خوکامه در دنيايي که به ارزش هاي دموکراسي و اصول حقوق بشر مي بالد؛ اما حق طلبي مردم را با شکنجه و کشتار پاسخ مي دهد. "باز هم يکي ديگه" را پينتر در اوايل سال 1984 نوشت و آن را «اظهاريه اي در اعتراض به لگدمال شدن حقوق بشر در نظام هاي خودکامه» دانست. نمايش در يکي از حکومت هاي نظامي آمريکاي لاتين (خونتا) مي گذرد که به نظر منتقدان تحت تأثير خشونت هاي ديکتاتوري نظامي در آرژانتين بوده است.