انسان نه آن چيزي است که هست، بلکه آن چيزي است که نيست. آزادي همان نيستي است که انسان آن را مي آزمايد و انسان همان موجودي است که با او، نيستي به جهان مي آيد، اما انسان همچون امري ناتمام، وجود دارد. وقتي انسان توهم ابديت و ناميرايي را کنار مي گذارد، جسور مي شود، از اين رو شجاع تر با مرگ روبه رو مي شود. مرگ نشان مي دهد که دنيا رام شدني نيست. ما براي مردن آزاد نيستيم، اما ميرنده اي آزاديم. انسان مشتاق دانايي است، اما مرگ، انسان را با امري نابخردانه و مبهم روبه رو مي کند و...