صادق قطب‌زاده از مخالفان حکومت پهلوي و مبارزان انقلاب 1357 همراه سيد روح‌الله خميني در هواپيماي فرانسوي و سياستمدار اهل ايران بود که پس از پيروزي انقلاب 1357 دارنده مناصب وزير امور خارجه و مديرعامل سازمان راديو تلويزيون ملي ايران و عضو شوراي انقلاب اسلامي ايران بود. قطب‌زاده به اتهام توطئه عليه حکومت جمهوري اسلامي و توطئه براي ترور خميني اعدام شد. قطب‌زاده بعد از آنکه در آبان 1359 با فشار مردم و روحانيون آزاد شده بود، بار ديگر در تاريخ 17 فروردين 1361 ، اين بار به اتهام طرح کودتا و تلاش براي قتل روح‌الله خميني بازداشت شد. وي متهم شد که با ريختن مواد منفجره در چاهي در نزديکي منزل روح‌الله خميني قصد داشته وي را ترور کند. او در يک گفتگوي تلويزيوني شرکت کرد و ضمن اعتراف نامي هم از سيد محمدکاظم شريعتمداري آورد. پس‌از اين رويداد، از سيد محمدکاظم شريعتمداري به عنوان کسي که قرار بود پس از اين کودتا آن را تأييد کند نيز سلب صلاحيت مرجعيت شد. احمد عباسي (داماد سيد محمدکاظم شريعتمداري)، جواد مناقبي، مهدي مهدوي نيز در اين ماجرا بازداشت شدند. شوروي و حزب توده نيز در دستگيري و اعدام صادق قطب‌زاده نقش مهمي داشتند. در عمليات به تور انداختن اطلاعاتي صادق قطب‌زاده، سرهنگ بيژن کبيري، نظامي وابسته به حزب توده، مشارکت داشت. کبيري با نزديک شدن به صادق قطب‌زاده، گفتگوهاي او را ضبط کرده و با واسطه سران حزب توده براي ري‌شهري برده بود که اين اقدام موجب دستگيري قطب‌زاده و خلع لباس شريعتمداري شد.خود کبيري نيز پس از افشاي عضويت در کادرهاي مخفي حزب توده ايران، به حکم علي يونسي اعدام شد.