سورن کيرکگور رساله‌ي مرض تا به موت را با نام مستعار آنتي‌ـ‌کليماکوس و به‌ تعبير خودش به هواي علو بخشيدن به روح خواننده و بيدار کردن جان مخاطب تحرير کرد. به گفته‌ي آنتي‌ـ‌کليماکوس، در دنيا براي آدمي خطري بزرگتر از خود باختن نيست، زيرا خود چنان در دنيا گم مي‌شود که انگار آب از آب تکان نخورده است، بي‌سروصدا. باقي چيزها چون از دست مي‌روند ردي از خود به‌جا مي‌گذارند اما خود... هيچ. مرض تا به موت يکي از عالي‌ترين نوشته‌هاي فلسفي کيرکگور است. آنتي‌ـ‌کليماکوس يک مسيحي معتقد است که باور دارد غايت انسان در جهان دستيابي به حيات ابدي است از راه پاسخگو بودن مستقيم در برابر خدا. کشف خود حقيقي هرآينه تصديق اين کمال مطلوب و کوشش براي تحقق آن است. مرض تا به موت کاوشي است باريک‌بين و ژرف‌کاو در اين معني که چرا آدميان در بيشتر موارد در اين مهم ناتوان مي‌مانند. کيرکگور در اين رساله گورستان انکار و استنکاف و يأس (اعم از آگاهانه و ناخودآگاه) را مي‌کاود و مي‌کاود تا مفهوم فرديت و خودآگاهي‌ را از خاک بيرون ‌کشد، فرديتي که سرمشق مثالي‌اش از خود گذشتن است.