امير معيني در خصوص استفاده از اين کتاب به عنوان متد آموزش سلفژ مي‌نويسد: دروس اول تا دوازدهم دروسي هستند که براي هنرجوي نوآموز فرصت آشنايي با فواصل و مفهوم گام را فراهم مي‌کنند و ضمن تمرين نت‌خواني و آشنايي با صداي نت‌ها در فواصل پيوسته، کوک خواندن و رعايت ضرب به خصوص در کلاس‌هاي جمعي را آموزش مي‌دهند، لذا تا زماني که به قدر کافي تمرين نشده‌اند از تمرينات بعدي که فواصل گسسته هستند اجتناب شود. دروس سيزده تا چهل‌و‌هشت زماني آغاز مي‌شوند که هنرجو مفهوم گام و جاذبه‌ي تونيک را درک کرده و بتواند آنها را از حفظ و به‌صورت صحيح اجرا کند. در تمرينات سيزده به بعد او با فواصل گسسته آشنا مي‌شود و طرز خواندن آنها را فرا مي‌گيرد در اين مرحله استاد مي‌تواند براي هر يک از فواصل در جاي خود ديکته بگويد چه به‌صورت کتبي و چه شفاهي؛ هر دو مفيد هستند. از تمرين چهل‌و‌هشت به بعد تمرينات به‌صورت ملوديک ادامه مي‌يابد، گرچه سعي شده ملودي‌هاي آشنا نيز در کنار ملودي‌هاي ناآشنا قرار گيرد تا هنرجو انگيزه‌ي تمرين را از دست ندهد و بداند که قرار است با يادگيري سلفژ و تربيت شنوايي توانايي خواندن هر آهنگي را از روي نت آن به‌دست آورد.