از جمله کنايه هاي بزرگي که به مکانيک کوانتوم وارد است اين است که مباني مفهومي آن علاوه بر اين که براي فيزيکداناني که از آن استفاده مي کنند عجيب به نظر مي رسد ، بلکه فلاسفه نيز عمدتا به آن اعتنايي نداشته اند. در "فيزيک و فلسفه" ، "برنارد دسپانيا" استدلال مي کند که فيزيک کوانتوم - با ايجاد ترديد در مفاهيمي که قبلا تقديس شده اند ، مانند فضا ، ماده و عليت- خواستار تجديد نظر جدي در عمده ي مباحث فلسفه سنتي است. در "فيزيک و فلسفه" اثري قابل درک و بدون استفاده از رياضيات پيچيده در مورد معناي فلسفي انقلاب کوانتومي ، توسط يکي از اساتيد برجسته جهان در اين زمينه ارائه شده است. "برنارد دسپانيا" گزارشي عيني از اصول اساسي و هدايت کننده فيزيک معاصر - به ويژه مکانيک کوانتوم - و به دنبال آن نگاهي به عواقب اين تفکر فلسفي را ارائه مي دهد. "برنارد دسپانيا" ابتدا با توصيف اکتشافات اخير در فيزيک کوانتوم اهميت تحولات معاصر را تجزيه و تحليل مي کند و سپس شروع به تبيين نظريه هاي مختلف فلسفي - از قبيل ماترياليسم ، رئاليسم ، کانتيسم و نئو کانتيسم - در برابر مشکلات مفهومي نظريه کوانتوم مي کند. نتيجه گيري کلي وي اين است که اگرچه پيامدهاي فيزيکي نظريه کوانتوم نشان مي دهد که دانش علمي هرگز واقعيت مستقل از ذهن را به طور واقعي توصيف نمي کند ، اما مفهوم چنين واقعيت غايي - واقعيتي که ما هرگز نمي توانيم به طور مستقيم يا منطقي به آن دسترسي پيدا کنيم و آن را واقعيت پوشيده مي نامد - با اين وجود از نظر مفهومي ضروري است.