"نيکوکاران نابکار" از "ها جون چانگ" جلد پنجم از "پشت پرده مخملين" است که "افسانه ي تجارت خارجي آزاد و تاريخچه ي پنهان سرمايه داري" را مورد بررسي قرار مي دهد. يک اقتصاددان، "ها جون چانگ" را "هيجان انگيزترين متفکر حرفه ما در پانزده سال گذشته" معرفي کرده است. اين محقق جنجالي در "نيکوکاران نابکار" ، همچون طوفان به بحث جهاني سازي و عدالت اقتصادي ورود مي کند. "ها جون چانگ" با استفاده از ذکاوت هتاکانه ، سبکي جذاب و شخصي و يک سري مثال ، به عقايد "توماس فريدمن" و ساير اقتصاددانان ليبرالي شليک مي کند که معتقدند تنها سرمايه داري بي بند و بار و تجارت بين المللي گسترده مي تواند ملت هاي درگير را از فقر نجات دهد. برعکس اين عقيده، "چانگ" نشان مي دهد ، ابرقدرت هاي اقتصادي امروز - از ايالات متحده تا انگليس تا زادگاهش کره - همه با حمايت گرايي بي شرمانه و مداخله دولت در صنعت به سعادت رسيدند. ما اين واقعيت را به راحتي فراموش کرده ايم و براي خود داستان افسانه اي در مورد جادوي تجارت آزاد و از طريق پروکسي هايمان مانند بانک جهاني ، صندوق بين المللي پول و سياست هاي برجسته سازمان تجارت جهاني بر وفق مراد خود در گلوگاه کشورهاي در حال توسعه تعريف کرده ايم. برخلاف اقتصاددانان معمولي که مدل هايي از نحوه کار بازار را مي سازند ، "چانگ" گذشته را بررسي مي کند: آنچه در واقع اتفاق افتاده است. تاريخ متخلفانه او يکي از ستونهاي ديگر را در افسانه هاي بازار آزاد تخريب مي کند. ما حق ثبت اختراع و حق نسخه برداري را مقدس مي دانيم اما صنايع خود را با کپي برداري از فن آوري ديگران توسعه مي دهيم. ما اصرار داريم که اقتصاد با برنامه ريزي متمرکز، رشد را خفه مي کند ، اما بسياري از کشورهاي در حال توسعه قبل از اينکه براي تنظيم مقررات اقتصادي خود تحت فشار قرار بگيرند ، رشد توليد ناخالص داخلي بيشتري داشتند. "چانگ" در "نيکوکاران نابکار" استدلال مي کند که هم عدالت و هم عقل سليم ، ما را ملزم به ارزيابي مجدد سياست هايي مي کند که آن سياست ها را به ملت هايي که مجبور به دنبال کردن مسير ما هستند ، تحميل مي کنيم.