«آلبرت اينشتين» ممکن است تنها مغز متفکر براي به وجود آوردن ايده هاي پيشگامانه اش در مورد «نسبيت» نبوده باشد. او همکاري گسترده اي با همسر نخستش، «ميلوا ماريچ» داشت: زني صرب که يکي از بانوان اندکي بود که به تحصيل در حوزه علم و رياضي در «دانشکده پلي‌تکنيک زوريخ» مي پرداخت—جايي که آن دو با هم آشنا شدند. «مري بنديکت» در اين کتاب نشان مي دهد که «ميلوا» چگونه از دختري وابسته، به زني موفق در زندگي شخصي و حرفه اي تبديل مي شود. «ميلوا» با ساير زنان تحصيل‌کرده مثل خودش آشنا مي شود و از طريق دوست جديدش «آلبرت اينشتين»، در مباحثات نظري با همکاران مرد خود شرکت مي کند و هوش سرشار و تحسين برانگيزش را براي پيشرفت علم به کار مي گيرد.