«تابلوي نيگل» داستان کوتاهي است که توسط جي آر آر تالکين در سال‌هاي 1938-1939 نوشته شد و اولين بار در ژانويه 1945 در نشريه دابلين ريويو منتشر شد. اين داستان در کتاب درخت و برگ تالکين و در چندين مجموعه بعدي تجديد چاپ شد. برخلاف ادعاي تالکين مبني بر اينکه او تمثيل را به هر شکلي تحقير مي کند، داستان تمثيلي از روند خلاقيت خود تالکين و تا حدودي از زندگي خودش است که از ساختار برزخ دانته پيروي مي کند. همچنين بيانگر فلسفه خلقت الهي و خرده آفرينش انسان است. ايده اصلي اين داستان در خواب براي او شکل گرفت.. «تابلوي نيگل» داستاني کوچک اما بزرگ است: آشکارا حجمي خيلي کم‌تر از آثار معمول تالکين دارد اما در همين فرصت کم پيام مهم و عميقش را درست و روان بازگو مي‌کند. «تابلوي نيگل» روايت مرد نقاشي است که در نهايت رستگاري را درون برگي از تابلو‌ي کار دست خودش پيدا مي‌کند، در کنار ديگران، و با بخشيدن و مهرورزيدن. تالکين در اين کتاب نگاه لطيف و عميقي مي‌اندازد به حيات خاکي، گذر از جهان فاني، و رسيدن به آرامش ابدي.