ارنست اينگمار برگمان کارگردان، فيلم‌نامه‌نويس، و تهيه‌کننده معاصر سوئدي بود که علاوه بر سينما در تئاتر، تلويزيون و راديو نيز فعاليت مي‌کرد. او از برجسته‌ترين فيلم‌سازان تاريخ سينما به‌شمار مي‌رود. برگمان نخستين فيلمش را در سال 1946 با عنوان بحران ساخت. او اولين بار در سال 1956 و با فيلم لبخندهاي يک شب تابستاني و کسب جايزه نخل طلا «بهترين اثر طنز شاعرانه» توانست خود را به جهان اثبات کند. از ديگر فيلم‌هاي مشهور وي مي‌توان به فريادها و نجواها، فاني و الکساندر، توت فرنگي‌هاي وحشي، پرسونا و مهر هفتم اشاره کرد. «وقتي يک فيلم سند نيست، رويا است. . . . سر ميز تدوين، وقتي نوار فيلم را فريم به فريم مي گذرانم، هنوز آن حس سرگيجه آور جادوي دوران کودکي ام را احساس مي کنم.» برگمن که دهه‌ها اين حس شگفت‌انگيز و چشم‌انداز را به تماشاگران سينما منتقل کرده است، رابطه عشقي مادام‌العمر خود با فيلم را در زندگي‌نامه تصويري نفس‌گير خود، فانوس جادويي، دنبال مي‌کند. نقاشي‌هاي برگمن که بيشتر موزاييک‌هاي بزرگ است تا روايت خطي، زندگي او را از دوران کودکي روستايي سوئدي از طريق کارش در تئاتر تا دوران طلايي هاليوود و يک تاريخ عاشقانه پر فراز و نشيب شامل پنج همسر و بيش از چند معشوقه نشان مي‌دهد. برگمن در سرتاسر زندگي خود را در مجموعه‌اي از فلاش‌بک‌هاي عميقا شخصي بازگو مي‌کند که برخي از مهم‌ترين لحظات فيلم‌سازي قرن بيستم و همچنين وسواس‌هاي خصوصي مرد پشت آن‌ها را مستند مي‌کند. فانوس جادويي که از نظر دامنه جاه طلبي و در عين حال با حساسيت ساخته شده است، دريچه اي به ذهن يکي از نوابغ بزرگ عصر ما است.