عبارت "معني زندگي" براي بسياري از افراد يک مفهوم عجيب و غريب است. اما در کتاب معناي زندگي منتقد مشهور تري ايگلتون ، نگاه جدي يا اغلب سرگرم کننده به سوال مي کند و پاسخ شگفت آور خود را ارائه مي دهد. ايگلتون ابتدا بررسي مي کند که قرن ها متفکران و نويسندگان - از مارکس و شوپنهاور گرفته تا شکسپير ، سارتر و بکت - به سوال نهايي معنا پاسخ داده اند. با اين حال وي اظهار مي دارد که اين مسئله در دوران مدرن فقط مسئله ساز است. اما به جاي مقابله با آن ، بسياري از ما با پر کردن زندگيمان از همه چيز از فوتبال گرفته تا روابط جنسي ، علم و ... ، با احساس بي معنايي و پوچي در زندگي خود کنار مي آييم. از طرف ديگر ، ايگلتون خاطرنشان مي کند ، بسياري از افراد تحصيل کرده معتقدند که زندگي يک حادثه تکاملي است که معناي ذاتي ندارد. . ايگلتون اين ديدگاه از معنا را مورد بررسي قرار مي دهد و نتيجه مي گيرد که اين ديدگاه ناتوان است. او در عوض استدلال مي کند که معناي زندگي راه حلي براي يک مسئله نيست بلکه مسئله زندگي به روشي معين است. اين متافيزيکي نيست بلکه اخلاقي است. اين چيزي جدا از زندگي نيست ، بلکه چيزي است که باعث مي شود زندگي ارزش پيدا کند يعني کيفيت ، عمق ، فراواني و شدت زندگي.
در اينجا بحثي درخشان از مسئله ي معنا توسط يک متفکر برجسته مطرح شده است با پايان بندي اي بسيار جدي در ذهنش. ايگلتون در کتاب معناي زندگي فلسفه ، ادبيات و منطق را به هم مي آميزد و با ترکيب اين سه فلسفه ي زندگي را براي مخاطبانش شرح مي دهد.