داستايفسکي رمان نيه توچکارا در سال 1849 منتشر کرد .قسمت آخر رمان بدون نام نويسنده زماني منتشر شد که داستايفسکي به خاطر شرکت در محفل سوسياليستي پتراشفسکي دستگير شده و به سيبري تبعيد شده بود.داستايفسکي براي نگارش آن دو سال و نيم تلاش کرد اما رمان را نتوانست به خاطر دستگيري به آخر برساند . يفيموف موسيقيدان فقيري که در ملک يکي از مالکان ثروتمند به دنيا آمد وبعد ها دردسته ي نوازندگان آن ملاک قره ني ميزد.ولي بعد از مدتي با ولگردي ايتاليايي دوست شد و ويولون را نزد او آموخت و پس از مرگش ويولونش رابه ارث برد و ويولونيست شد .او ويولون راخيلي تکنيکي نمي توانست بنوازد اما استعدادي خداداده در موسيقي داشت .ولي اين استعداد خدادادي را با " کوردلي و خودخواهي بيهوده و تعصب بي جا و تخيل عنان گسيخته و وهم و پندار در باره ي نبوغي که آدم در خود سراغ دارد " در هم آميخت و دستخوش افسردگي و ملال خاطر شد ويولون را کنار گذاشت به مي ومستي پناه برد.به خاطر هزار روبل با بيوه اي که دختري داشت ازدواج کرد. وسر انجام با همه ي کمکي که دوستش به او کرد به فقر وفلاکت افتاد. سه فصل اول کتاب خود يک رمان کامل است و بعد ها داستايفسکي به همين سبک آثار خود را پديد آورده است اما بقيه داستان به نظر مي رسد به سبک رمانتيسم و متاثر از ادبيات زمانه است در قسمت دوم دخترک چشم مي گشايد و خود را در کاخي مي بيند که همه در خدمت اويند و همه جز نيکي کاري در حق او انجام نمي دهند .دست سرنوشت و تقدير از پيش تعيين شده به آرامي به راه خود مي رود .و حتي وقتي خانواده ي شاهزاده به مسکو مي رود فوري يک خانواده ي خوب ديگر جايگزين مي شود .و اين قسمت سوم کتاب را تشکيل مي دهد.اما در همين قسمت ها هم نکته هاي ظريفي را در روابط بين دو دختر رقابت ها و رفاقت هاي آنها بيان مي کند. و روابط عاشقانه ي دو دختر را تحليل مي کند . در خانواده ي جديد چند سالي به آرامش زندگي مي کند تا اينکه بحراني به وجود مي آيد و ..... آيا داستايفسکي مي خواهد بلوغ جنسي زود رس را در کودکان بررسي کند .