کتاب کوه جادو، شاهکاري بي چون و چرا از توماس مان، براي اولين بار در سال 1924 انتشار يافت. داستان اين رمان که در آسايشگاه مربوط به مبتلايان به بيماري سل در سال هاي قبل از شروع جنگ جهاني اول مي گذرد، سبک هاي متعددي را شامل مي شود: کلاسيک و در عين حال مدرنيستي، اثري تعليمي و سنتي، يک کمدي رفتار، حکايتي از اروپاي بورژواي پيش از جنگ و [شايد از همه مهم تر] کتابي ايده آل که با داستان مهيج و طوفاني خود، مخاطب را تنها نمي گذارد. اين رمان به شکلي بسيار باورپذير، بيماري را وضعيتي در ابتدا روحي و سپس جسمي نشان مي دهد، گرچه مان در تصويرسازي جزئيات اعضاي داخلي بدن به هيچ وجه کم نمي آورد. مهندسي جوان و ساده لوح به اسم هانس کاستورپ، به منظور ملاقات با عموزاده ي بيمار خود، خواکيم زيمسن، به آسايشگاه بين المللي برگوف در ارتفاعات کوه هاي آلپ سوئيس مي رود. خود هانس در آن جا، مبتلا به بيماري سل تشخيص داده شده و سفري که قرار بود حداکثر چند هفته به طول بيانجامد، به اقامتي چند ماهه و سپس چندساله تبديل مي شود. اما در مورد اين که چه قدر از ماجراي بيماري هانس حقيقي است، ابهامي دلهره آور وجود دارد. اگر همه ي اين اتفاقات به نظرتان کمي ترسناک و ظالمانه به نظر مي رسد، بايد به شما بگوييم که کوه جادو اساسا رماني کمدي است، البته رماني کمدي که تاريک ترين موضوعات را هدف گرفته است.