کتاب «کافه پاريس» شامل هجده داستان کوتاه برگزيده از چهارده نويسنده ي بزرگ جهان مي باشد. «ويليام فاکنر»، «اميل زولا»، «ادگار آلن پو»، «آلبر کامو»، «دوريس لسينگ»، «آليس مونرو»، «آنتوان چخوف»، «فئودور داستايوفسکي»، «لئون تولستوي» «جومپا لاهيري» و... نويسندگان کتاب «کافه پاريس» را تشکيل مي دهند. داستان هاي «کافه پاريس» از زمينه هاي يکساني برخوردار نيستند و به هم پيوستگي ندارند؛ اما سبک نگارشي عالي و برجسته بودن هر يک از داستان ها، ويژگي مشترکي در ميان آن ها به حساب مي آيد. داستان کوتاه يکي از مهم ترين ژانرهاي ادبي است که پرداخت به آن، آنچنان که بايد و شايد صورت نگرفته است. تعاريف متعددي براي داستان کوتاه در گذر زمان مطرح شده است اما آنچه به طور مشترک در تمام اين تعاريف به چشم مي خورد، بازه ي زماني است که بتوان داستان کوتاه را در آن مطالعه کرد و اثر از لحاظ تعداد شخصيت و حجم داستان از رمان، کوتاه تر باشد. به اين ترتيب اگر رمان را همچون يک فيلم بلند بدانيم، مي توان داستان کوتاه را يک فريم يا قاب عکس از دنياي قصه ديد. اکنون کتاب «کافه پاريس» که مجموعه اي است از داستان هاي کوتاه چهارده نويسنده ي مطرح دنيا، آلبوم رنگارنگي از آثار دستچين شده ي بهترين نويسندگان جهان را در اختيار خوانندگان قرار مي دهد. مفاهيم مطرح شده در مجموعه ي «کافه پاريس» ، طيف گسترده اي از مسائل را شامل مي شوند که از جمله ي آن ها مي توان به نظريات رشد فرويد و عقيده ي اديپ، گذر زمان، مهاجرت، الهام بخشي هنر و دگرگون ساختن زندگي، وقت گذراندن با خانواده، قدرت بي بديل بخشش، دلبستگي به جهان مادي، دنياي بعد از جنگ، مبارزه با افراط ورزيدن در مسائل ديني و مذهبي، عشق و شکست، پوچ گرايي، قتل و اگزيستانسياليسم اشاره کرد.