کتاب "سياست نامه" اثري است مشهور از "خواجه نظام الملک طوسي"، که به نام "سير الموک" نيز شناخته مي شود. همانطور که از عنوان کتاب بر مي آيد، اين اثر در راه و رسم کشورداري، فرمانروايي و سياست و اخلاق پادشاهي به نگارش در آمده و در زمره ي آثار برجسته ي به جا مانده از قرن پنجم هجري مي باشد. "خواجه نظام الملک طوسي" کتاب "سياست نامه" را با نثري ساده و عاري از تکلف به نگارش درآورده و اين امر سبب شده تا خواننده بتواند راحت تر از محتواي ارزشمند آن بهره ببرد. فرمان نگارش "سياست نامه" توسط "ملکشاه سلجوقي" به "خواجه نظام الملک طوسي" ابلاغ شد و اتمام آن در دوران پادشاهي "محمد بن ملکشاه" صورت گرفت. اثر از قطعات مختلفي تشکيل شده که از منابع متعدد گردآوري شده اند؛ برخي از اين قطعات شامل احاديث، نقل قول از بزرگان و قرآن مجيد و همچنين حکايت هايي است که پيرامون اخلاق و عملکرد وزيران و اميران وجود داشته و بخش هاي ديگر آن، شامل گفتار و نصايح شخص نويسنده است. پند و اندرزهاي موجود در کتاب "سياست نامه" يا "سير الملوک" از جنبه اي کاربردي و عملي برخوردار هستند و در کنار وعظ ديني، خواننده را با صحيح ترين شيوه هاي مملکت داري و حکومت آشنا مي کنند. حکايت هاي کتاب به دو دسته ي کوتاه و بلند تقسيم بندي مي شوند که حکايت هاي کوتاه آن در باب پادشاهان و وزيران غالبا زير يک صفحه و حکايات بلند آن در اخلاق و احوال قهرمانان، بالغ بر ده صفحه را شامل مي شوند. اثر پيش رو، نسخه اي از "سياست نامه" به قلم "خواجه نظام الملک طوسي" است که ويرايش متن آن به وسيله ي "جعفر مدرس صادقي" صورت گرفته است.