"مهمان مامان" از معروف‌ترين داستان‌هاي نوشته شده به قلم "هوشنگ مرادي کرماني" است که داستان آن پيرامون خانواده‌اي در جنوب شهر شکل مي‎گيرد. اين خانواده، ميزباني عروس و دامادي را برعهده دارد که از فاميل‌هاي نزديکشان هستند و مادر خانواده دلش مي‌خواهد که اين پذيرايي به بهترين شکل ممکن صورت بگيرد.
"مهمان مامان" از "هوشنگ مرادي کرماني" روايتي بلند است از همدلي، رفاقت و صميميت بين همسايگان مختلف و همچنين در خلال داستان، نشان مي‎دهد که اين افراد چطور در زمان سختي به داد هم مي‌رسند و يکديگر را ياري مي‌دهند. اين روايت ويژگي‌هاي گوناگوني از شيوه‌هاي زندگي خانوادگي ايرانيان را به تصوير مي‌کشد و داريوش مهرجويي، از معروف‌ترين کارگردانان سينما، "مهمان مامان" را به فيلمي به همين نام تبديل کرده که با استقبال خوبي از جانب تماشاگران مواجه شده است.
"هوشنگ مرادي کرماني"، "مهمان مامان" را بر گفتگو و رشد شخصيت متمرکز نموده است. همه شخصيت‌ها به خوبي توسعه يافته‌اند و خواننده حس مي‌کند که با آنها آشناست و از دوران قديم با آنها دمخور بوده است. عناصر داستان جذاب هستند و نمايانگر بخشي از جامعه ما هستند، که با تمام ويژگي‌هاي خوب يا بد، دوست‌داشتني يا عصبي‌کننده‌اش، متعلق به ما و فرهنگ کشورمان است. زبان و نوشتار "هوشنگ مرادي کرماني" در "مهمان مامان" نيز دقيق و واقعي است و حکايت و شخصيت‌هاي آن را پشتيباني مي‌کند و نحوه ارائه داستان بر اساس گفتگوي شخصيت‌ها است. در نتيجه، به جاي ادبيات رسمي و فخيم، از ادبيات کوچه بازاري بهره گرفته شده است. يکي از نقاط قوت داستان اين است که با وجود تعدد شخصيت، معرفي آنها مختصر و بدون پيچيدگي صورت گرفته است. "مهمان مامان" داستاني است که فضاي زيادي براي تفکر دارد و جهت‌گيري کنوني جامعه را بيشتر برجسته مي‌کند.