ارنست نولته مورخ و فيلسوف آلماني بود. علاقه عمده نولته مطالعات تطبيقي فاشيسم و کمونيسم بود. وي که در ابتدا در فلسفه آموزش ديده بود ، استاد برجسته تاريخ مدرن در دانشگاه آزاد برلين بود ، جايي که از سال 1973 تا زمان بازنشستگي در سال 1991 تدريس کرد. وي پيش از اين از سال 1965 تا 1973 استاد دانشگاه ماربورگ بود. وي بيشتر بخاطر کار اصلي "فاشيسم در دوران آن" شهرت داشت که با انتشار در سال 1963 با استقبال گسترده اي روبرو شد. نولته از اوايل دهه 1960 يک دانشگاه برجسته محافظه کار بود و در بسياري از مناقشات مربوط به تفسير تاريخ فاشيسم و کمونيسم ، از جمله Historikerstreit در اواخر دهه 1980 شرکت داشت. در سالهاي fun ، نولته تمرکز خود را بر اسلام گرايي و "فاشيسم اسلامي" گذاشت. نولته چندين جايزه از جمله جايزه هانز مارتين شلاير و جايزه کنراد آدنوئر دريافت کرد. وي پدر دانشمند حقوقي و قاضي ديوان بين المللي دادگستري گئورگ نولته بود. تمام کارهاي تاريخي نولته به شدت تحت تأثير سنت هاي فلسفه آلمان قرار گرفته است. به طور خاص ، نولته در پي يافتن مضامين "پديده استعماري" تاريخ و کشف ايده هاي کلان است که انگيزه کل تاريخ هستند. بدين ترتيب ، کار نولته درمقابل ويژگيهاي خاص يک دوره زماني خاص ، به سمت کليات معطوف شده است. حال بايد کتاب «قرن بيستم» از او را تحت اين نوع ديدگاه مورد بحث قرار داد.