آگاهي چيست؟ چگونه فرآيندهاي فيزيکي در مغز باعث ايجاد ذهن خودآگاه و احساساتي مي شود که عميقا متفاوت هستند مانند عشق يا نفرت، لذت زيبايي شناختي يا اشتياق معنوي؟ اين پرسش‌ها امروزه يکي از داغ‌ترين موضوعات مورد بحث در ميان دانشمندان و فيلسوفان است، و در سال‌هاي اخير شاهد حجم‌هاي فوق‌العاده‌اي از شخصيت‌هاي برجسته‌اي چون فرانسيس کريک، دانيل سي. دنت، جرالد ادلمن، و راجر پنروز بوده‌ايم که همگي در مواردي که رگبارهاي آن را شليک کرده‌اند. جنگ هاي آگاهي ناميده مي شوند. اکنون، در کتاب ذهن آگاه، فيلسوف ديويد جي چالمرز تحليل قانع‌کننده‌اي از اين بحث داغ ارائه مي‌کند، در حالي که نظريه جديدي از آگاهي را آشکار مي‌کند، نظريه‌اي که روند تقليل گراي رايج علم را رد مي‌کند و در عين حال بينش‌هاي تحريک‌آميزي درباره رابطه بين ذهن و ذهن ارائه مي‌کند. مغز نويسنده با نوشتن به سبکي دقيق و تفکربرانگيز، ما را به سفري گسترده در ميان پيامدهاي فلسفي آگاهي مي برد. چالمرز به طور قانع‌کننده‌اي آشکار مي‌کند که چگونه علوم شناختي و عصب‌بيولوژي معاصر در توضيح چگونگي و چرايي رويدادهاي ذهني از رخدادهاي فيزيولوژيکي در مغز ناکام مانده‌اند. او در عوض پيشنهاد مي‌کند که تجربه آگاهانه بايد در نوري کاملا جديد درک شود - به‌عنوان موجودي غيرقابل تقليل (شبيه به ويژگي‌هاي فيزيکي مانند زمان، جرم و فضا) که در يک سطح بنيادي وجود دارد و نمي‌توان آن را به عنوان مجموع اجزاي آن درک کرد. . و پس از پيشنهاد برخي احتمالات جالب در مورد ساختار و قوانين تجربه آگاهانه، او به تفصيل توضيح مي دهد که چگونه تفسير مجدد منحصر به فرد او از ذهن مي تواند کانون يک علم جديد باشد. چالمرز در سرتاسر کتاب، آزمايش‌هاي فکري جذابي را ارائه مي‌کند که ايده‌هاي او را به‌طور کامل نشان مي‌دهد. براي مثال، در بررسي اين مفهوم که آگاهي را مي‌توان توسط ماشين‌ها تجربه کرد و چالمرز از ما مي‌خواهد مغز متفکري را تصور کنيم که در آن نورون‌ها به آرامي با تراشه‌هاي سيليکوني جايگزين مي‌شوند که دقيقا عملکردهاي آن‌ها را تکرار مي‌کنند - آيا با جايگزيني نورون‌ها، هوشياري به تدريج محو مي‌شود؟ اين کتاب همچنين داراي بحث‌هاي متفکرانه‌اي است در مورد اينکه چگونه نظريه‌هاي نويسنده ممکن است عملا در موضوعات متنوعي مانند هوش مصنوعي و تفسير مکانيک کوانتومي اعمال شوند. همه ما در مورد ماهيت و معناي آگاهي انديشيده ايم. ذهن آگاه، جذاب و نافذ، ديدگاه جديدي را به موضوع اضافه مي‌کند که مطمئنا در سال‌هاي آينده بحث‌هايي را درباره درک ما از ذهن ايجاد مي‌کند.