بي زمستان يعني بهار تابستان و پاييز. بهار و نوروز براي تاجيکستان، تابستان براي اذربايجان و پاييز ازآن گرجستان است. منصور ضابطيان تجربه ي شيرين سفر خويش به اين سه کشور را در بي زمستان براي عاشقان سفر به نگارش دراورده است. تصاوير نيز اين سفرنامه را همراهي مي کند. زمستان از اين سفر بي نصيب ماند اما نام خود را بر کتاب نهاد.ضابطيان چشمان تيزبينش را همه جا گردانده است و علاوه بر کليات سفر جزئيات زيبا و جذابي را نيز در نوشته ي خود ثبت کرده است. سفرنامه هاي نويسنده به مثابه رفتن به تعطيلات آخر هفته مي ماند. شيرين و لذت بخشند و همانقدر که کوتاه هستند همانقدر هم دلچسب هستند. کتاب بي زمستان منصور ضابتيان به سه کشور تاجيکستان، آذربايجان و گرجستان سفر کرده که ماحصل اين سفر کتابي به نام بي زمستان است نويسنده در اين کتاب هر فصل را به يکي از اين کشور ها مرتبط ساخته اما تنها يک فصل بود که نتوانست به سفر برود و آن هم زمستان بود بنابراين نام کتاب را بي زمستان انتخاب کرد. سفر به آذربايجان به سفارش نشنال جئوگرافي صورت گرفت بنابراين، اين قسمت کتاب از لحاظ سبک نوشتن با بقيه آثار ضابتيان متفاوت است و رسمي تر و خشک تر به نظر مي رسد. اين کتاب برخلاف سفرنامه هاي ديگر، خيلي به جزئيات نپرداخته و با لحني شيرين و دلچسب و کوتاه نوشته شده.