خوردن آگاهانه يعني خوردن با آگاهي و حضور کامل. اگر موقع غذا خوردن توجه‌مان به تلويزيون يا گوشي‌مان باشد و مزه‌ي غذا را به درستي احساس نکنيم، سيري و رضايت کامل حاصل نمي‌شود و انگار جايي از ما همچنان دنبال چيزي براي خوردن است تا به رضايت بيشتر برسد. خوردن آگاهانه تجربه‌اي است که بدن، قلب، ذهن و کل وجود ما را در انتخاب، آماده‌سازي و خوردن غذا درگير مي‌کند. خوردن آگاهانه همه‌ي حس‌ها را در بر مي‌گيرد و ما را در رنگ‌ها، بافت‌ها، بوها، مزه‌ها و حتا صداهاي نوشيدن و خوردن غوطه‌ور مي‌کند. ما با کنجکاوي و حتا بازيگوشي حس‌هاي گرسنگي و سيري و نيز واکنش‌هايمان به غذا را بررسي و موشکافي مي‌کنيم. خوردن آگاهانه بر اساس نمودارها، جدول‌ها، هرم‌ها و مقدارها پيش نمي‌رود. چيزي نيست که يک متخصص آن را هدايت کند. اين کار با تجربه‌هاي دروني لحظه به لحظه‌ي خودتان هدايت مي‌شود. تجربه‌ي شما بي‌همتاست، بنابراين خودتان متخصص خودتان هستيد. خوردن آگاهانه به جاي انتقاد، نوازش و به جاي احساس شرم، احساس احترام به خرد دروني را جايگزين مي‌کند. اينکه اگر آگاهي و حضور را در پختن و خوردن به کار بگيريد، وزن‌تان کم مي‌شود يا اضافه را نمي‌دانم ولي چيزي که مي‌توانيد کم کنيد، وزن نارضايتي و ناشادماني در ارتباط با غذا و خوردن است و چيزي که مي‌توانيد بيشتر کنيد، شادماني، ارتباط درست با غذا و لذت و رضايت ناشي از خوردن است که حق طبيعي ماست.