حتما شما هم تجربه‌ي خلاقيت و نوآوري ناگهاني در آفرينش‌هاي هنري يا پژوهش‌هاي علمي يا فعاليت‌هاي حوزه‌ي کسب و کار و يا حتي زندگي روزمره را داشته‌ايد. خيلي وقت‌ها اما دريچه‌ي نوراني نوآوري و خلاقيت سريع به رويتان بسته شده و حس کرده‌ايد شادي حاصل از آن را از شما دزديده‌اند. بعد از خودتان پرسيده‌ايد اين همه فيلسوف و کارآفرين و دانشمند و هنرمندي که مي‌شناسيم، مگر چه کار مي‌کردند که تقريبا در سرتاسر زندگي خلاق و نوآور بودند؟ بيش‌تر کتاب‌ها و دوره‌هاي آموزشي در پاسخ به شما مي‌گويند علت موفقيت آن‌ها آموزش‌هاي تخصصي عالي‌شان بوده و نيز پشتکار و سرسختي و البته نظم در زندگي و چيزهاي ديگر. مگه اين طور نيست؟ يعني آموزش و پشتکار و نظم مهم نيستند؟ معلومه که هستند. مگه مي‌شه بدون آموختن ظرايف و قوانين يک قلمرو توي اون خلاق و نوآور بود؟! يا بدون نظم و پشتکار؟ پس مشکل چيه؟ همه چي روشنه که. اتفاقا همه چي تاريکه، اگه روشن بود چرا بازم بيش‌ترمون در خلاقيت و نوآوري استمرار نداريم؟ به نظر مي‌رسه بايد دنبال اين باشيم که بزرگان چه طور آموزش‌هاي سخت رو تاب مي‌آرن و پشتکارشون براي تمرين مهارت‌هاي استخوان‌سوز از کجا مي‌آد و قدرت نظم‌شون چه طور به دست مي‌آد. کتاب «داستان خلاقيت» سفري است طولاني ميان آرا و انديشه‌هاي فلاسفه، متخصصان علوم شناختي، علوم عصب پايه، زيست‌شناسان تکاملي، روان‌شناسان و.... و حتي عرفا و حکيمان اشراق. سفري رنگارنگ که طي آن به شما مي‌گويد چرا عامل اصلي استمرار خلاقيت و نوآوري و شادي حاصل از آن سبک زندگي است و البته ما را با جزئيات اين سبک از زندگي آشنا مي‌کند.