نقش طراح لباس واقعا خيلي ساده است، طراحان لباس آدم‌هاي توي فيلم را طراحي مي‌کنند. سهم ما در داستان به مراتب بنيادي‌تر از تهيه‌ي لباس براي توليد فيلم است. واژه‌ي لباس به ضرر ما تمام مي‌شود، واژه‌اي است پيش‌پاافتاده در حالي که کار ما بينهايت ظريف است. لباس همواره يادآور هالووين، لباس بال‌ماسکه، رژه کارناوال و لباس‌هاي فيلم‌هاي فانتزي و تاريخي است. علاوه بر سردرگمي صنعت سينما و عامه‌ي مردم درباره‌ي نقش ما، نوعي ترديد درباره‌ي هدف بنيادي طراحي لباس در ميان است. لباس‌هاي فيلم در خدمت دو هدف هم‌سنگ است، اولي حمايت از داستان با خلق شخصيت‌ها، آدم‌هاي واقعي و دومي ترکيب‌بندي‌ها و ايجاد تعادل درون قاب با استفاده از رنگ، بافت و سايه روشن. طراحان لباس علاوه بر خلق آدم‌هاي واقعي در فيلم، به رنگ‌آميزي تک‌تک قاب‌هاي فيلم کمک مي‌کنند. اگر ديالوگ ملودي فيلم باشد، رنگ سازنده‌ي هارموني يعني سبک يا يکپارچگي مطلوب بصري است. وظيفه‌ي طراحان فيلم‌هاست که معيار استواري براي سبک‌آفريني داشته باشند. هر لباسي در فيلم‌هاي سينمايي براي لحظه‌ي خاصي از سير تحولي فيلم خلق شده است تا به شيوه‌ي خاصي نورپردازي روي صحنه‌ي خاصي ديده و بر تن بازيگر خاصي پوشانده شود. لباس يکي از ابزارهاي کارگردان براي روايت داستان است. طراحان لباسي که در اين کتاب گردآمده‌اند در حرفه‌ي خود از بهترين‌ها هستند. ما بخشي از فراموش نشدني‌ترين خاطرات سينمايي همه‌ي اين سال‌ها را مديون آن‌ها هستيم. هدف طراح لباس تجليل از آن‌هاست، آن چه به راستي مستحق آن‌اند؛ طراحان لباسي چون جني بوون، ايون بليک و...