کتاب « پادشاه هفت اقليم» نوشته « تورج دريايي» توسط انتشارات ققنوس منتشر شده است. در يک متن فارسي ميانه معروف به خسرو و صفحه، يکي از مشهورترين پادشاهان جهان باستان ايران، خسرو يکم انوشرووان، هفت کيسوار خاواداي ("شاه هفت اقليم") ناميده مي شود. اين عنوان حداقل به دوره هخامنشي که در واقع از آن استفاده مي شد، و حتي بيشتر به جهان بيني زرتشتي/اوستايي بازمي گردد. از نخستين سرودهاي ايراني، يعني سرودهاي گاتهاي زرتشت، تا اوستاي جوان و نوشته‌هاي پهلوي بعدي، مشخص است که ايرانيان باستان جهان را به هفت اقليم يا منطقه تقسيم کرده‌اند. در واقع، در مقطعي حتي اين آرزو وجود داشت که اين جهان توسط يک پادشاه واحد اداره شود. در نتيجه، عنوان پادشاه هفت اقليم که خسرو يکم در قرن ششم پس از ميلاد به کار برد، جاه طلبانه ترين ديدگاه شاهنشاهي را که در سنت ادبي جهان باستان ايران يافت مي شود، نشان مي دهد. با در نظر گرفتن اين موضوع، هدف کتاب حاضر بررسي سلسله‌ها و فرمانروايي‌هايي است که به فکر فراتر رفتن از محيط اطراف خود براي ايجاد سياست‌هاي بزرگ‌تر در قلمرو ايران بودند.