«تئودور آدورنو» به معناي متعارف کلمه، نه منتقد ادبي و نه حتي نظريه‌پرداز ادبي بود، اديب يا به اصطلاح، اهل قلم هم نبود. با اين حال يکي از مشهورترين ناقدان ادبي روزگار ما، سوزان سونتاگ، رسالات ادبي او را چنين ارزيابي مي‌کند: «يک مجلد» از مقالات آدورنو معادل و هم‌ارز يک قفسة کامل از کتاب‌هاي گوناگون در باب ادبيات است». حيات فکري آدورنو و ثمرات آن، سرشار از اين‌گونه تناقضات و معماهاست. تلاش بر اي فهم اين تناقضات و يافتن پاسخ‌هاي مشخص و متفاوت براي تک‌تک معماها، يگانه راه ايجاد ارتباط با آثار آدورنو است. نگارنده در کتاب حاضر پس از بيان نکاتي دربارة زيباشناسي تئودور آدورنو، مقالاتي از اين دست را فراهم آورده است: جنگ تفاسير در گذر به مدرنيته: يادداشتي دربارة جنگ آخر زمان؛ اشباح هدايت (مقاله‌اي دربارة ارزش ادبي آثار هدايت)؛ «هنر، صورت حقيقت»؛ «آيندة مرگ»؛ و «گفت و گو دربارة تراژدي». در بخش پيوست‌ها نيز دو مقاله درج گرديده است: فکرهاي پاره (اين نوشته متن مقاله‌اي است با عنوان اصلي تناقضات مدرنيسم)؛ و «آنتروپي و مرگ تراژدي: آگهي تسليت».