در دنيايي که هرکسي سعي دارد پله‌هاي ترقي را طي کند يا جايگاهي براي خود بسازد، حضور کليد رهبري است. وقتي يونيفرم رهبري يک تيم را بر تن مي‌کنيد، به خاطر بسپاريد شما بنا به دليلي در جايگاه فعلي خود قرار داريد؛ نه به اين معني که نمي‌توانيد ترديد کنيد يا به دنبال جايگاه جديدي باشيد. هر يونيفرم از سه بخش تشکيل شده است: اول لوگوي ليگي که تيم در آن بازي مي‌کند و بين همه تيم‌ها يکسان است. اگر ليگ وجود نداشته باشد، تيم و بازيکن هم معنايي نخواهد داشت؛ سپس نام هر تيم جلوي لباس هر بازيکن نوشته شده است. اگر تيمي نباشد، بازيکن هدفي ندارد. پس بازيکن بايد بداند که تيم در مرتبه‌اي بالاتر از خودش قرار دارد و نهايتا نام و شماره بازيکن پشت يونيفرم نوشته شده است. حال اگر بازيکني يونيفرمش را برعکس بپوشد، همه او را مسخره مي‌کنند و اگر بازيکن بگويد که اين کار را مي‌کند چون خودش از تيم مهم‌تر است، او را احمق خطاب مي‌کنند. در زندگي ما تيم مي‌تواند جايي باشد که در آن کار مي‌کنيم، يا خانواده و ... و ليگ هم مي‌تواند عشق باشد و هدف. در محيط کار، رفتار يک رهبر با ديگران، به ليگ وجاهت مي‌دهد و به تيم قدرت، چراکه رهبر ابهت و نظم يک ژنرال را دارد، درعين‌حال که خودش را عضوي از تيم مي‌داند. رهبر توانايي اين را دارد که شرايطي ايجاد کند تا خلاقيت‌ها مجال بروز پيدا کنند، فضاي خوبي براي پيشرفت ايجاد شود و همه فرصت اين را بيابند که بهترين نسخه خودشان باشند، يا بهتر بگوييم: کسي يونيفرمش را برعکس نپوشد!