در کتاب بخاطر زندگي، يئون مي پارک نوري بر تاريک ترين گوشه هاي زندگي اش در کره ي شمالي مي تاباند و محروميت ها و محدوديت هايي را که به شخصه تحمل کرد و هم اکنون ميليون ها نفر از مردم کره ي شمالي تحمل مي کنند، توصيف مي کند. او اين کار را از طريق مرور دردناک ترين و سخت ترين خاطرات خود انجام مي دهد. او شجاعانه و با شرافت تمام، براي نخستين بار از اتفاق وحشتناک زندگي خود و مادرش، که فروخته شدن به عنوان بردگان جنسي در چين بود، سخن مي گويد و از سختي هاي دهشتناک رواني و جسمي که مجبور بودند تحمل کنند، حرف مي زند تا اينکه مسيرش نهايتا به سئول کره ي جنوبي و آزادي مي رسد. يئون مي پارک که هنوز دهه ي دوم زندگي اش را مي گذراند، سختي هايي را تحمل کرده که عده ي اندکي از افراد هم سن او با آن آشنا هستند و عده اي هرگز خود را از اين اتفاقات باز نمي يابند. پارک با سرسختي تکان دهنده اي با گذشته اش مواجه مي شود و هرگز خود را شکست خورده ندانسته و نمي گذارد شرايط زندگي سابقش در چين و کره ي شمالي، هستي او را تعريف کند. با وجود تمام اتفاقات بدي که براي او افتاده، او همواره به جايي که از آن آمده افتخار مي کند و عهد بسته که هرگز دست از تلاش براي ساختن يک زندگي بهتر برندارد. او هم اکنون يک فعال حقوق بشر بوده و با اراده اي پولادين، تلاش مي کند تا توجه جهانيان را به سيستم استبدادي و سرکوبگر حال حاضر کره ي شمالي جلب کند.