تخيل انسان هزارتويي است سحرآميز که هر عنصري را در خود ميبلعد و به بازي مي گيرد. هر آنچه که به اين هزارتوي عجيب و غريب راه پيدا کند، ديگر هيچ شباهتي به آنچه قبل از آن بود ندارد. خاصيت ديگري که پيدا مي کند مسري بودن آن است. يعني آفريده ي تخيل يک انسان، زماني که از ذهن او پر کشيد، به سرعت ميزبان جديدي براي بال و پر يافتن پيدا مي کند و اين سفر خيالي در هزارتوي ذهن انسان ها اينقدر ادامه پيدا مي کند تا رد پايي از خود در بافت زندگي حقيقي آنان بگذارد. اين پرنده ي بازيگوش، افسانه نام دارد. مرغ خيال انگيزي که در طول اعصار مختلف سفر کرده و حالا شخصيتي براي خود به هم زده است. ديگر نمي توان او را انکار کرد و وجودش را ناديده گرفت. حتي گاهي با حقيقت و رخداد هاي واقعي در هم مي آميزد و اين چنين بين خيال و حقيقت پيوند مي زند.