از زمان انقلاب 1979 ايران، بسياري از ناظران غربي ايران، کشور را بين تاريخ شرق و مدرنيته «غربي»، بين دين و سکولاريته گرفتار ديده‌اند. در نتيجه، تحليل فلسفه سياسي پيش از انقلاب در اين روايت گنجانده شده است. در کتاب « هم شرقي هم غربي » افشين متين عسگري يک اثر تجديدنظرطلبانه از تاريخ روشنفکري را پيشنهاد مي کند و بسياري از پارادايم هاي غالب در تاريخ نگاري ايران و خاورميانه را به چالش مي کشد و روايتي جديد ارائه مي دهد. متين عسگري در ترسيم ساخت فکري مدرنيته ايراني در قرن بيستم بر الگوهاي گسترده انديشه هاي تأثيرگذار و ارتباط آنها با يکديگر تمرکز مي کند. اين روندهاي فکري در يک زمينه تاريخي جهاني مورد بررسي قرار مي‌گيرند و به اين ادعا منتهي مي‌شوند که مدرنيته ايراني حداقل يک قرن از تعامل فکري شديد با ايدئولوژي‌هاي جهاني پايدار بوده است. نويسنده با برگرداندن بسياري از روايات رايج به اين نتيجه مي رسد که ايران مدرن را مي توان از نظر فرهنگي و فکري هم شرقي و هم غربي دانست.