"جامعه شناسي کاريزماي ملي" کتابي است به قلم "مجيد فولاديان" که طي آن "فروپاشي ساختارهاي اجتماعي و ظهور کاريزما" را تجزيه و تحليل مي کند. "مجيد فولاديان" که در کسوت استادياري دانشگاه مشغول به کار است، در اين کتاب پديدار شدن کاريزماي ملي را با مقايسه ي دو انقلاب اجتماعي يعني انقلاب مشروطه و انقلاب اسلامي سال 57 مورد بررسي قرار مي دهد. کاريزما به جهت ابهام يا حتي اغنايي که در فضاي مفهومي اش وجود دارد از آن دسته مفاهيم جامعه شناختي است که مي تواند با ديگر مفهوم هاي مشابه در آميخته شود و در سطوح و زمينه هاي متعدد مورد استفاده قرار بگيرد. "مجيد فولاديان" در "جامعه شناسي کاريزماي ملي"، پروسه هاي شکل گيري آن را در کنار تعريف و تفسيرهايي که از کاريزما وجود دارد به تصوير مي کشد و نشان مي دهد که اين خصيصه يا مفهوم چطور ايجاد شده و مردم را جذب يک رهبر کاريزماتيک مي کند.در اين راستا، نويسنده به يکي از مصداق هاي کاريزما که نوع سياسي-ملي آن است، در کنار شرايط و علت هاي پديدار شدنش مي پردازد. او اعتقاد دارد که ماهيت کاريزما، با نهادها و سازمان هايي که خط و مشي ديوان سالاري دارند و همچنين با نهادهاي اقتصادي هيچ نسبتي ندارد؛ بلکه در مقابل، مي توان گفت کاريزما، خصيصه اي است که فداکاري و ايثار، عملکردي خلاف سنت هاي معمول و بي توجهي به عقلانيت هاي مالوف جهان را مي طلبد. اين اثر که به عنوان رساله ي دکتراي "مجيد فولاديان" ارائه شده است، با تاکيد بر نقش برجسته تر برخي از روشنفکران و علماي دين، در انقلاب هاي مشروطه و اسلامي، کاريزماي ملي را در دوران قاجار و متعاقب آن پهلوي و انقلاب اسلامي بررسي مي کند.