چندين ميليون سال پيش، روند تکامل طبيعي ما را به مغزهاي دوتايي و سياه و سفيد مجهز کرد. مغز دوتايي در تشخيص خطر بسيار ماهر بود: توانايي تجزيه و تحليل تهديدها و پاسخ به تغييرات محيط، چيزهايي براي بقاي ما به عنوان يک گونه ضروري بود. از آن زمان، جهان تکامل يافته است اما ما، در بيشتر موارد، تکامل نيافته‌ايم. به نظر مي‌رسد مغز ما هنوز آمادگي لازم را براي رويارويي با انبوهي از سايه‌هاي خاکستري ندارد و کماکان مشغول طبقه‌بندي و قرار دادن امور در دسته‌بندي‌هاي کليشه‌اي است. در کتاب «تفکر سياه و سفيد»، کوين دوتون، روانشناس مشهور، پرده‌هاي ذهن را کنار مي‌کشد تا شيوه جديدي از تفکر درباره مشکلي به قدمت خود بشريت را آشکار کند؛ اينکه غريزه ما براي طبقه‌بندي اغلب ما را به بيراهه مي‌کشاند. داتون با استفاده از آخرين پيشرفت‌هاي روانشناسي، علوم اعصاب و زيست‌شناسي تکاملي نشان مي‌دهد که چگونه مي‌توانيم تمايل خود را براي طبقه‌بندي و تنظيم ذهن بهبود بخشيم تا در دام پيچيدگي گرفتار نشويم.