رفتارهاي مخرب و تکراري که با يک کودک ميشود - به يک آزار فراگير در بسياري از مدرسه‌ها تبديل شده است. در برخي مطالعات، مشخص شده است که ?? درصد کودکان مورد قلدري همسالان خود قرار گرفته اند. قلدري و زورگويي هميشه ريشه در «عدم تناسب قدرت» دارد؛ و مي‌تواند فيزيکي، عاطفي و يا اجتماعي باشد. معمولا پسرها زورگويي فيزيکي (هل دادن، کتک کاري، پيچاندن دست ديگران) و دخترها زورگويي عاطفي و اجتماعي (مسخره کردن، شايعه پراکني، دست انداختن) دارند. بهترين راه براي اينکه کودک را از قلدري ديگران حفاظت کنيم، اين است که به او ياد دهيم ساکت و منفعل نباشد. بايد او را تشويق کنيم احساساتش را بيان کند و هر زمان تحت فشار و ناراحتي بود، «نه»بگويد. کودک بايد بتواند با گفت‌وگو و بدون دعوا، از خودش دفاع کند؛ يا از شرايط خطرناک و ناخوشايند دوري کند. قلدرها کمتر دوروبر کسي که قوي و با اعتمادبه‌نفس است، مي‌چرخند.