وقتي پاي کمک ‌کردن به ديگران در ميان باشد، بدون‌فکر عمل کردن معمولا به معني بي‌اثر بودن است.)) چه در زمان وقوع بلايايي طبيعي، چه وقتي عزيزي را بر اثر بيماري از دست مي‌دهيم، چه وقتي کفش‌هاي پاره‌ي کودکي بينوا اشک‌هايمان را جاري مي‌کند و دستمان به سوي ديگر دوستي دراز مي‌شود، آنچه ما را هدايت مي‌کند، نه عقل و منطق و نه چشم‌انداز روشن از تغييري است که به واسطه‌ي کار خيرمان در جهان ايجاد مي‌کنيم؛ در بيشتر مواقع کار خير ما صرفا آبي است روي آتش احساسات شخصي‌مان و هيچ برگي از برگ زندگي هيچ جنبنده‌اي را روي اين کره خاکي به جنبش درنمي‌آورد. ديگر دوستي اثربخش نوعي تغيير در شيوه‌ي فکر کردن به انجام کار خير است. تلاشي است براي انجام‌دادن و متعهد ماندن به بهترين کار خير ممکن، ((فارغ از اينکه چطور به‌نظر برسد)) و کوششي است براي بهبود زندگي ديگران. بهترين کارهاي خير معمولا صدها برابر بهتر از کارهاي صرفا خوب هستند. ديگردوستي اثربخش چارچوبي در اختيار ما قرار مي‌دهد تا بتوانيم تصميم بگيريم در چه رشته‌اي تحصيل کنيم، در چه حرفه‌اي مشغول به‌کار شويم، به کدام خيريه‌ها کمک کنيم، روي چه مشکلاتي در جهان تمرکز کنيم، چه چيز‌هايي نخريم تا بتوانيم بيشترين کاري را که از دستمان ساخته است انجام دهيم.