اين کتاب، با موضوع عشق، موضوعي متعلق به دوران مدرن، آغاز مي شود ولي به بررسي طيف هايي از عشق و نفرت منتهي مي شود که مختص جامعه پسامدرن است. امروزه در همانندسازي سوژه با نظم نمادين يا همان به اصطلاح ديگري بزرگ، تغييري بنيادين روي داده است. مردم جوامع پسامدرن، برخلاف جوامع مدرن و پيشامدرن، ديگر افسانه ديگري بزرگ را باور ندارند. ولي باور نداشتن اين ديگري بزرگ سبب نمي شود سوژه به آزادي برسد؛ اين ناباوري جرقه واپس گرايي به سمت انواع گوناگون خشونت از جمله آسيب رساندن به خود مي شود. مبناي فکري عمل برخي مردم اين ايده است که همه چيز را مي توان تغيير داد و زندگي شبيه صفحه کامپيوتري است که سوژه مي تواند روي آن هويتش را تصادفي انتخاب کند. ولي افراد ديگري هم هستند که در واکنش به تفکر تغيير پذيري هويت ها به خودشان صدمه مي زنند و...