برخي از جهت گيري ها در حال فرسايش هستند، هويت ها زير سوال مي روند. سرعت فزاينده توسعه اجتماعي با تغيير تشديد ساختارهاي آشنا و قطعيت هاي مبتني بر تجربه، اين تمايل را به وجود مي آورد. دانش سنتي، که از نسلي به نسل ديگر توسط کليسا، دولت، مدارس يا خانواده ها منتقل مي شود، در مکاني هميشه منسوخ مي شود. نهادهاي سنتي جهت گيري با نهادهايي که اخيرا ظهور کرده اند تکميل مي شوند. تضادهاي بين جهت گيري هاي رقابتي با مواردي که اخيرا ظهور کرده اند تکميل مي شود. تضاد بين جهت گيري رقابتي در سمت عرضه در "بازار" حل مي شود، ممکن است تعاريف مختلف از زندگي فرد ناسازگار باشد. از نخبگان کارکردي خواسته مي شود تا سهم خود را در تثبيت آينده اجتماعي ادا کنند. جهت گيري موثر بايد بر چالش آشتي دادن مفاهيم معنادار فردي براي زندگي و ضروريات براي حفظ انسجام جامعه مسلط شود. پيتر ال. برگر و توماس لاکمن از جمله دلايل بحران هاي مدرن مدرنيزاسيون، کثرت گرايي و - به ويژه در جوامع اروپايي - سکولاريزاسيون هستند. به عنوان يک راهبرد حل مسئله، نويسندگان مفهوم خود را از نهادهاي مياني که ميان فرد و جامعه ميانجيگري مي کنند، پيشنهاد مي کنند.