کتاب "زني در من قدم مي زند " نوشته نزار قباني است. نزار توفيق قباني (زاده 21 مارس 1923 – درگذشته 30 آوريل 1998) ديپلمات، شاعر، نويسنده و ناشر سوري بود. او را شاعر ملي سوريه مي دانند. سبک شعري او ترکيبي از سادگي و ظرافت در کاوش مضامين عشق، اروتيسم، فمينيسم، مذهب، و توانمندسازي اعراب در برابر امپرياليسم خارجي و ديکتاتورهاي محلي است. قباني يکي از ارجمندترين شاعران معاصر در جهان عرب است. وقتي قباني 15 ساله بود، خواهرش که در آن زمان 25 سال داشت، به دليل امتناع از ازدواج با مردي که دوستش نداشت، خودکشي کرد. در طول تشييع جنازه او تصميم گرفت با شرايط اجتماعي که به نظر او باعث مرگ او شده است مبارزه کند. اين شاعر در پاسخ به اين سوال که آيا شما انقلابي هستيد يا خير، گفت: عشق در جهان عرب مانند يک زنداني است و من مي خواهم آن را آزاد کنم. من مي خواهم با شعرم روح، حس و جسم عرب را آزاد کنم. روابط زن و مرد در جامعه ما سالم نيست. او به عنوان يکي از فمينيست ترين و مترقي ترين روشنفکران زمان خود شناخته مي شود شهر دمشق در اشعار او به ويژه در بوي ياس دمشق به عنوان يک موزه قدرتمند باقي ماند. جنگ شش روزه 1967 نيز بر شعر و مرثيه او براي آرمان عرب تأثير گذاشت. اين شکست تغيير کيفي را در آثار قباني نشان داد . به عنوان مثال، شعر حاشيه‌اي او درباره کتاب شکست، خودانتقادي گزنده از حقارت اعراب، خشم هر دو طرف راست و چپ گفتگوي سياسي عرب را برانگيخت.