“حکايت قصر” يک روايت دراز دامن است از يک بنا؛ قصري که در عصر قاجار تفرجگاه شکار شاهان بود و در زمان رضاخان زندان مخوف شهر شد.عجيب که تا پايان، نامش قصر ماند. پشت ديوارهاي اين قصر، هزاران آزاده و صاحب انديشه به بند کشيده شدند؛ هتک حرمت شدند؛ شکنجه و آزار ديدند؛آزاد شدند. اما قصر، زندان ماند؛ حتي تا ساليان سال پس از انقلاب. امروزه روز اما اين بنا تغيير کاربري يافته، باغ موزه اي شده که مردم براي تفريح يا مرور تاريخ به تماشايش مي روند. “حکايت قصر” حکايت اين بنا و زندانيان سياسي آن در پنج دهه حکومت پهلوي است.