معمولا از انجام کاري سرباز مي زنيم، زيرا مي ترسيم مبادا موفق نشويم. در کودکي ما را طوري بار آورده اند که به خاطر نمره آوردن درس بخوانيم. بنابراين هرگز به خاطر اين که مفهوم درسي را ياد بگيريم، تلاش نکرده ايم. هميشه مي ترسيديم مبادا دانش آموز بدي باشيم و به ما به چشم يک (بچه ي بد) نگاه کنند. اين جور ترويج دوري از خطر را مي توان بزرگترين دشمن خلاقيت دانست. گويي بايد ياد مي گرفتيم از انجام هر کار خلاقانه اي وحشت داشته باشيم و اين افتضاح است. کسي نمي داند. شايد اگر اين وحشت در وجود ما نبود چه قدر پيشرفت مي کرديم... اين کتاب که در فهرست پر فروش ترين کتاب هاي نيويورک تايمز قرار داد. فليشيا دي، نويسنده، تهيه کننده، بازيگر و برنده ي جايزه ي وبلاگ نويسي ما را به سفري مي برد که در آن سفر خلاقيت هاي خود را بشناسيم و به توسعه ي آن بپردازيم.