امروزه استفاده از رسانه‌هاي مجازي به بخشي مهم از زندگي بسياري از مردم تبديل شده است و اموري همچون خريدهاي اينترنتي، کلاس‌هاي درس مجازي يا نرم‌افزارهاي پيام‌رسان بخش جدانشدني روزمرگي‌هاي ما هستند. مسائل مختلف دنياي حقيقي آن هنگام که وارد دنياي مجازي مي‌شوند، شکل تازه‌اي به خود گرفته و معنايي نو مي‌يابند. اين جايگزين شدن امر حقيقي با نمونه مجازي، مسائلي را به ميان مي‌آورد که نياز به بررسي و ژرف‌کاوي دارد. دايان جسک در کتاب «رفاقت در رسانه‌هاي اجتماعي» مي‌کوشد به عنوان يک فيلسوف، نگاهي به موضوع دوستي‌هاي مجازي بياندازد و جنبه‌هاي مختلف اين مسئله را بکاود. دوستي يکي از نيازهاي بنيادين انسان است که با گسترش رسانه‌هاي اجتماعي شيوه‌هاي تازه‌اي از آن شکل گرفته است. ما از رابطه‌ي رفاقت، انتظاراتي داريم و بايد اين موضوع بررسي شود که آيا دوستي‌هاي مجازي اين انتظارات را برآورده مي‌کنند يا خير. در حالت کلي، مي‌توان گفت که آيا رسانه‌هاي اجتماعي نوع تازه‌اي از رابطه را به وجود آورده‌اند که با دوستي‌هاي دنياي حقيقي تفاوت بنيادي دارد، يا آن‌که مي‌توانند جايگزين آن‌ها شوند. موضوعاتي هم‌چون حس طرد شدن، حسادت يا کنترل خشم از اموري است که بايد به طور ويژه درباره‌ي دوستي‌هاي مجازي بررسي و کندوکاو شوند. دايان جسک در کتاب رفاقت در رسانه‌هاي اجتماعي با نگاهي فلسفي و جست‌وجوگر به کاوش در اين مسئله و مسائل پيرامونش پرداخته است.