گرچه کريستوفر پانزده ساله از وجود ذهني فوق العاده فعال و منطقي بهره مند بود، تعاملات و گوشزد هاي روزمره برايش معني چنداني نداشت. او با الگو هاي ثابت، قوانين و نمودار داخل جيبش زندگي مي کرد. اما يک روز ولينگتون، سگ همسايه، کشته مي شود و دنياي عمل گرا و کارآمد شخصيت اصلي داستان با تهديد مواجه مي شود. کريستوفر تصميم مي گيرد معماي قتل را به سبک کارآگاه مورد علاقه اش شرلوک هلمز، حل کند. اتفاقات بعد از اين ماجرا، رماني خنده دار و گزنده را مي آفريند که در تصوير سازي شخصي که موهبت و مصيبتش ذهني است که معني همه چيز را به صورت عيني و ظاهري درک مي کند، بسيار موفق عمل مي کند.